ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ - PROJECT Α' ΛΥΚΕΙΟΥ

Το έργο με τίτλο ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ - PROJECT A΄ΛΥΚΕΙΟΥ από τον δημιουργόΑΝΝΑ ΡΕΝΤΖΕΠΕΡΗ διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .

Project Εσπερινού ΓΕ.Λ Ηγουμενίτσας

Η ελιά και το λάδι στη διατροφή και τη θρησκεία 
Υπεύθυνη καθηγήτρια Λιασκοπούλου Αικατερίνη ΠΕ01

η ελια,το λαδι στη διατροφη και στη θρησκεια μας from annaannoula

Η Γυναίκα της Ηπείρου, άλλοτε και τώρα 
Υπεύθυνη καθηγήτρια Αικατερίνη Λιασκοπούλου ΠΕ01

η γυναικα της ηπείρου άλλοτε και τώρα from annaannoula

Πλανήτης ΓΗ εκπέμπει SOS 
Υπεύθυνη καθηγήτρια Μπέτικα Μαρία ΠΕ19 

πλανήτης γη εκπέμπει SoS from annaannoula

Η διαδρομή των υφασμάτων και των ρούχων μέσα στο χρόνο
Υπεύθυνη καθηγήτρια Ρεντζεπέρη Άννα ΠΕ02
<iframe src="http://www.slideshare.net/slideshow/embed_code/12599329" width="427" height="356" frameborder="0"

ερευνητικη εργασια παρουσιαση σος from annaannoula

target="_blank">annaannoula</a></strong> </div>

Α' ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ - ΑΓΑΠΗ 
ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΓΕΝ ΛΥΚΕΙΟ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2011 - 2012

ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΑΝΝΑ ΡΕΝΤΖΕΠΕΡΗ

Κύριοι διευθυντές, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπητοί μου μαθητές, στα πλαίσια του νέου Λυκείου εντάχθηκε από εφέτος ένα καινούργιο μάθημα το project, που σημαίνει διεπιστημονική διερεύνηση ενός θέματος από την ύλη της τάξης, με τελικό στόχο την δημιουργία εργασίας κατά ομάδες από τους μαθητές της τάξης αυτής.

Έτσι λοιπόν έγινε από μας, την κυρία Μπέτικα κι εμένα σε συνεργασία με τους μαθητές της Α’ τάξης του εσπερινού Λυκείου, μια προσπάθεια να διερευνηθεί ένα θέμα που επιλέχθηκε από τους ίδιους και αναφέρεται σε ένα πολύ σπουδαίο ζήτημα για την ζωή όλων, στον θέμα της αγάπης.

Η εργασία μας δεν ήταν εύκολη, πέρασε από πολλές συμπληγάδες για να λειτουργήσουμε ως ομάδα, αφού κάτι τέτοιο ήταν πρωτόγνωρο στα σχολικά δεδομένα..

Καταφέραμε όμως να συνεργαστούμε, να αναπτύξουμε τις απόψεις μας, να μάθουμε να αναλύουμε και να συζητάμε για ποίηση και λογοτεχνία.

Το θέμα μας λοιπόν όπως το πρότεινα στους μαθητές και όπως το ενέκρινε και ο σύλλογος των καθηγητών είναι το έξής: << Αγάπη στη λογοτεχνία – αγάπη στο διαδίκτυο

Οι Έλληνες λογοτέχνες και ποιητές ύμνησαν στα έργα τους το συναίσθημα της αγάπης σε όλες της τις μορφές. Πόσο εύκολα νιώθουμε σήμερα ότι αγαπάμε και μας αγαπούν;

Υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει αγάπη και στοργή στο διαδίκτυο;>>

ΟΜΙΛΗΤΕΣ - ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ

Αγάπη

Η αγάπη μπορεί να χωριστεί σε κατηγορίες, αν θα ήταν δόκιμο να χρησιμοποιήσουμε την λέξη «κατηγορία». Υπάρχουν πολλά είδη αγάπης, όπως η μητρική, η αδελφική, η ερωτική, η αγάπη στον θεό. Η Ομάδα μας έκανε μια απόπειρα να δώσει έναν ορισμό για την αγάπη και να καταγράψει τα συναισθήματα που μας προκαλεί. Επίσης μελετήσαμε τον «Κήπο του προφήτη»  του Χαλίλ Γκιμπράν και συγκεκριμένα το κεφάλαιο «αγάπη»

ΚΕΙΜΕΝΟ

Tότε η Αλμήτρα είπε: Μίλησε μας για την Αγάπη.
Κι εκείνος, ύψωσε το κεφάλι του κι αντίκρισε το λαό κι απλώθηκε βαθιά ησυχία
Και με φωνή μεγάλη είπε:
Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, Μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά κι απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδώσου, μόλο που το σπαθί που είναι κρυμμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει.
Κι όταν σου μιλήσει, πίστεψε την, μ' όλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρά σου σαν το βοριά που ερημώνει τον κήπο.
Γιατί όπως η αγάπη σε στεφανώνει, έτσι και θα σε σταυρώσει. Κι όπως είναι για το μεγάλωμα σου, είναι και για το κλάδεμά σου.
Κι όπως ανεβαίνει ως την κορφή σου και χαϊδεύει τα πιο τρυφερά κλαδιά σου που τρεμοσαλεύουν στον ήλιο,
Έτσι κατεβαίνει κι ως τις ρίζες σου και ταράζει την προσκόλληση  τους στο χώμα.
Σα δεμάτια σταριού σε μαζεύει κοντά της.
Σε αλωνίζει για να σε ξεσταχιάσει.
Σε κοσκινίζει για να σε λευτερώσει από τα φλούδια σου.
Σε αλέθει για να σε λευκάνει.
Σε ζυμώνει ώσπου να γίνεις απαλός.
Και μετά σε παραδίνει στην ιερή φωτιά της για να γίνεις ιερό ψωμί για του Θεού το άγιο δείπνο.
Όλα αυτά θα σου κάνει η αγάπη για να μπορέσεις να γνωρίσεις τα μυστικά της καρδιάς σου και με τη γνώση αυτή να γίνεις κομμάτι της καρδιάς της ζωής.
Αλλά αν από το φόβο σου, γυρέψεις μόνο την ησυχία της αγάπης και την ευχαρίστηση της αγάπης,
Τότε, θα ήταν καλύτερα για σένα να σκεπάσεις τη γύμνια σου και να βγεις έξω από το αλώνι της αγάπης. Και να σταθείς στον χωρίς εποχές κόσμο όπου θα γελάς, αλλά όχι με ολάκερο το γέλιο σου και θα κλαις, αλλά όχι με όλα τα δάκρυά σου.
Η αγάπη δε δίνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της και δεν παίρνει τίποτα παρά από τον εαυτό της. Η αγάπη δεν κατέχει κι ούτε μπορεί να κατέχεται, γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
Όταν αγαπάς, δε θα 'πρεπε να λες: "Ο Θεός είναι στην καρδιά μου", αλλά μάλλον "Εγώ βρίσκομαι μέσα στην καρδιά του Θεού".
Και μη πιστέψεις ότι μπορείς να κατευθύνεις την πορεία της αγάπης, γιατί η αγάπη, αν σε βρει άξιο, θα κατευθύνει εκείνη την δική σου πορεία.

Η αγάπη δεν έχει καμιά άλλη επιθυμία εκτός από την εκπλήρωσή της. Αλλά αν αγαπάς κι είναι ανάγκη να έχεις επιθυμίες, ας είναι αυτές οι επιθυμίες σου: Να λιώσεις και να γίνεις σαν το τρεχούμενο ρυάκι που λέει το τραγούδι του στη νύχτα.
Να γνωρίσεις τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας.
Να πληγωθείς από την ίδια την ίδια τη γνώση σου της αγάπης. Και να ματώσεις πρόθυμα και χαρούμενα.
Να ξυπνάς την αυγή με καρδιά έτοιμη να πετάξει και να προσφέρεις ευχαριστίες για μια ακόμα μέρα αγάπης. Να αναπαύεσαι το μεσημέρι και να στοχάζεσαι την έκσταση της αγάπης.
Να γυρίζεις σπίτι το σούρουπο με ευγνωμοσύνη στην καρδιά
Και ύστερα να κοιμάσαι με μια προσευχή για την αγάπη που έχεις στην καρδιά σου και μ' έναν ύμνο δοξαστικό στα χείλη σου.
Χαλίλ Γκιμπράν

Κατά την γνώμη μας, Αγάπη είναι το συναίσθημα της ψυχής προς τον συνάνθρωπο.

Μας προσφέρει πολλά, όπως γαλήνη, ηρεμία, εμπιστοσύνη, ασφάλεια, πίστη και σεβασμό. Η αγάπη δεν είναι κάτι που πωλείται και αγοράζεται αν πάσα στιγμή αλλά προσφέρεται σε όλους και παντού χωρίς αντάλλαγμα.

Στην αγάπη δε χωράει ζήλια, φθόνος, μίσος ή ότι άλλο μπορούμε να σκεφτούμε.

Η αγάπη προέρχεται και από μία φιλία όπως μας αναφέρει και ο συγγραφέας «Χαλίλ  Γκιμπράν». Ο άνθρωπος εδώ έχει ανάγκη από φιλία γιατί χωρίς αυτή δε μπορεί να ζήσει.

Αγάπη είναι να δίνεις και να παίρνεις πράγματα που δε βλάπτουν κάποιον. Γιατί μια τέτοια αγάπη απέναντι στο συνάνθρωπο πρέπει να είναι ευχάριστη και ανεκτική, να μοιραζόμαστε επιθυμίες, λύπες και χαρές. Εκεί θα φανεί η πραγματική αγάπη, σε μία δύσκολη στιγμή της ζωής μας ή της ζωής κάποιου φίλου μας, τον στηρίζουμε με όποιον τρόπο μπορούμε. Εδώ πάλι έχουμε την παιδική αγάπη που βασίζεται στην αγνότητα της ψυχής. Ενώ η αγάπη που έχουμε σε μεγάλη ηλικία βασίζεται μέσα στην εμπειρία της ζωής και της ωριμότητας, γιατί αν δεν ξέρεις να αγαπάς δεν ξέρεις και να συγχωρείς.

Τη συνέχεια επεξεργαστήκαμε την περίφημη επιστολή του Απόστολου Παύλου που δίνει με εξαιρετικό τρόπο την έννοια της αγάπης.

ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ (ΑΓΑΠΗ)

Aκόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων

μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα είχα γίνει

χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί

μόνο φασαρία. Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και

κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι

αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς

όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε.

Kι αν ακόμα διένειμα όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω

τους πεινασμένους, κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη

φωτιά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε

τίποτε.

H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί.

H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται, δε φέρεται

άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται

από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της

κάνουν, δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά

για την επικράτηση της αλήθειας. Όλα τα καλύπτει, όλα τα

πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.

H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει. Eνώ τα άλλα, είτε προφητείες

είναι αυτές, θα καταργηθούν, είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν, είτε γνώση, θα καταργηθεί. Γιατί μόνο ως ένα βαθμό γνωρίζουμε και ως ένα βαθμό προφητεύουμε. Mα όταν έρθει το τέλειο, τότε το ατελές θα καταργηθεί.

Παιδάκι όταν ήμουνα, σαν παιδάκι μιλούσα, σαν παιδάκι

σκεφτόμουν, σαν παιδάκι έβγαζα συμπεράσματα. Mα όταν

έγινα άντρας, σταμάτησα να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν

παιδάκι. Γιατί, πραγματικά, τώρα βλέπουμε απροσδιόριστα

σαν σε θαμπό καθρέφτη. Tότε όμως θα δούμε πρόσωπο με

πρόσωπο. Tώρα γνωρίζω μονάχα ως ένα βαθμό, τότε όμως

θα γνωρίσω τέλεια, όπως ακριβώς με έχει γνωρίσει ο Θεός.

Aυτά, λοιπόν, που μένουν τελικά, είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Aυτά τα τρία, με κορυφαία τους, όμως, την αγάπη.

 ……………………………………………………………….

Θα διαβάσουμε ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο του Εριχ Φρομ <Η τέχνη της αγάπης>, με σκοπό να κάνουμε μια σύγκριση ανάμεσα στα δύο αυτά κείμενα και να διεξάγουμε τα δικλα μας συμπεράσματα:

Η αγάπη σύμφωνα με τον Φρομ, είναι η ενεργητική δύναμη μέσα στον άνθρωπο. Είναι μια δύναμη που γκρεμίζει τους τοίχους που χωρίζουν τον άνθρωπο από τον συνάνθρωπο και τον ενώνει με τους άλλους. Η αγάπη του δίνει την δύναμη να ξεπεράσει το συναίσθημα της απομόνωσης και του χωρισμού, κι ωστόσο του επιτρέπει να είναι ο εαυτός του, να διατηρεί την ατόμικότητά του.

Η αγάπη είναι δράση και όχι παθητικό συναίσθημα. Ο ενεργητικός χαρακτήρας της αγάπης μπορεί να καθοριστεί, αν πούμε ότι η αγάπη πρωταρχικά σημαίνει δόσιμο και όχι απολαβή… Αλλά πέρα από το στοιχείο της προσφοράς, ο ενεργητικός χαρακτήρας της αγάπης γίνεται φανερός, γιατί πάντα περιέχει τα παρακάτω βασικά στοιχεία που είναι κοινά σε όλες τις μορφές αγάπης: τη φροντίδα, την ευθύνη τον σεβασμό και τη γνώση.  Έριχ Φρόμ.

…………………………………………………………………………..

Σύμφωνα λοιπόν με την επιστολή του Απόστολου  Παύλου και το απόσπασμα από το βιβλίο του ψυχολόγου Έριχ Φρομ διαπιστώνουμε ότι η θεϊκή και η ώριμη αγάπη έχουν πολλές ομοιότητες αλλά και διαφορές. Οι διαφορές είναι  ότι στη θεϊκή αγάπη πρέπει όλα να τα ανέχεσαι, να εμπιστεύεσαι, να ελπίζεις και όλα να τα υπομένεις. Οι ομοιότητες μεταξύ τους είναι ότι πρέπει να υπάρχει παντού αυτοσεβασμός, υπευθυνότητα, αγάπη για τον συνάνθρωπο και αυτοθυσία.

Ενώ στην ώριμη αγάπη υπάρχει αυτοσεβασμός, αυτοθυσία, διατήρηση της προσωπικότητας ακόμα και καλυτέρευση αυτής.  Επιβάλλεται η διατήρηση της ατομικότητας  διότι όλοι χρειάζονται το χώρο και το χρόνο τους.  Έχεις την ευκαιρία να καλλιεργηθείς και να ωριμάσεις. Ανάμεσα σε δύο ώριμους χαρακτήρες δε χωρούν ανασφάλειες.

……………………………………………………………………………

Μητρική αγάπη

Μάνα λέξη ιερή, αυτή σε φέρνει στη ζωή, αυτή σε ανατρέφει. Ότι πολυτιμότερο μπορεί να γνωρίσει κάποιος μόλις έρθει στη ζωή.

Είναι αυτή που όταν σε πάρει αγκαλιά της για πρώτη φορά θα αισθανθεί την ανάγκη να σε ταΐσει, να σε φροντίσει, να κάνει τα πάντα για σένα.

Αυτός είναι ο ρόλος της μάνας για την υπόλοιπη ζωή της. Η φροντίδα και η αγάπη στα παιδιά της. Ατράνταχτα παραδείγματα δείχνουν τις θυσίες της μάνας για τα παιδιά της που μέχρι και στο θάνατο θα μπει μπροστά για να τα προστατέψει. Είναι αυτή που θα μας μάθει από το να μιλάμε μέχρι και να περπατάμε. Θα είναι πάντα δίπλα μας ως τη τελευταία στιγμή της ζωής της. Όχι μόνο στις ανάγκες μας αλλά πολύ περισσότερο στις χαρές μας διότι αν μια φορά χαίρεται το παιδί της αυτή θα χαίρεται δέκα φορές. Είναι το μητρικό ένστικτο αυτό και δε πρόκειται να το αλλάξει κανείς.

Υπάρχει όμως και μία λεπτομέρεια. Μάνα δεν είναι μόνο αυτή που μας γεννάει δηλαδή η φυσική μας μάνα αλλά τις περισσότερες φορές και κάποια μάνα που θα αναλάβει αργότερα ένα παιδί, δηλαδή κάποια ανάδοχη γιατί η φυσική του μητέρα για οποιοδήποτε λόγο θα έχει απομακρυνθεί από κοντά του. Και σε αυτή τη μάνα αξίζουν πολλές λέξεις σεβασμού και απέραντης ευγνωμοσύνης.

Ακόμα ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός αναφέρεται σ’ ένα από τα πιο γνωστά του ποιήματα, στο Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, στο πόνο και στο καημό της μάνας. Ακόμα και πολιορκημένη στεναχωριέται που λόγω της καταστάσεως που βρίσκεται δεν μπορεί να ταΐσει το παιδί της και ζηλεύει ακόμα και τα πουλιά που μπορούν να βρουν έστω και ένα σπυρί να φάνε.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΥΣ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

Παράμερα στέκει
Ὁ ἄντρας καὶ κλαίει·
Ἀργὰ τὸ τουφέκι
Σηκώνει, καὶ λέει·
«Σὲ τοῦτο τὸ χέρι
»Τί κάνεις ἐσύ;
»Ὁ ἐχθρός μου τὸ ξέρει
»Πῶς μοῦ εἶσαι βαρύ.»
Τῆς μάνας ὢ λαύρα!
Τὰ τέκνα τριγύρου
Φθαρμένα καὶ μαῦρα,
Σὰν ἴσκιους ὀνείρου·
Λαλεῖ τὸ πουλάκι 
῾Σ τοῦ πόνου τὴ γῆ,
Καὶ βρίσκει σπειράκι,
Καὶ μάννα φθονεῖ.

…………………………………………………………………………

Αδελφική  αγάπη

Αδελφική αγάπη είναι ο συνδετικός κρίκος που ενώνει τα αδέλφια μεταξύ τους. Είναι το αίμα που κυλάει μέσα τους, είναι η μητρική αίσθηση που αναπτύσσεται μέσα στην οικογένεια. Μεταξύ δύο ή περισσοτέρων αδελφών είναι η κατανόηση μεταξύ τους, να βοηθούνται, να αλληλεπικαλύπτονται, να υποστηρίζονται μεταξύ τους και να μην υπάρχει ζήλια ανάμεσά τους.

Όλα αυτά βέβαια έρχονται μέσα από την οικογένεια, από την αγάπη και την κατανόηση που μας προσφέρονται σωστά.

Γιατί μία αδελφική αγάπη έχει μεγάλη σημασία. Πως ο κάθε γονέας τη δίνει ή την προσφέρει ή τη μεταδίδει σωστά. Δεν πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός και εξαιρέσεις μέσα στην οικογένεια, όποια κι αν είναι αυτή, γιατί εδώ έρχεται και συγκρούεται η αδελφική αγάπη όπως την αναφέραμε.

Γιατί έτσι έρχεται το μίσος, η κακία και ο τσακωμός ανάμεσα στα αδέλφια και αυτό διαιωνίζεται και σε όλη την οικογένεια γενικότερα.

Γι’ αυτό λοιπόν η αδελφική αγάπη έχει μεγάλη σημασία. Πως τη μεταδίδουμε για να την υιοθετήσουν και τα αδέρφια μεταξύ τους. Έτσι γίνονται τα αδέλφια πιο δεμένα και πιο αγαπημένα όχι μόνο μεταξύ τους αλλά και με κάθε άνθρωπο που θα συναναστραφούν στην υπόλοιπη ζωή τους.

…………………………………………………………………………..

ΦΙΛΙΚΗ ΑΓΑΠΗ

Τα βασικά συναισθήματα που νιώθεις μέσα στη φιλία

Η φιλία ως ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά στις μέρες μας βοηθάει τους ανθρώπους να εκφράζουν ελεύθερα  τα συναισθήματα τους. Κάποια από αυτά τα συναισθήματα είναι αγάπη, ευγνωμοσύνη, γαλήνη, χαρά, λύπη και αμέτρητα άλλα που απελευθερώνονται μέσω της φιλίας.

Στη φιλία δεν είναι απαραίτητο να μασκαρευόμαστε. Με ένα φίλο μοιραζόμαστε πολλές ανησυχίες, προβλήματα και έννοιες. Ένας φίλος δεν πρέπει να γεμίζει το κενό μας, αλλά να είναι δίπλα μας και να μοιράζεται στιγμές από το πολύτιμο χρόνο μας. Η φιλία δε θα πρέπει να είναι μόνο προβλήματα, άγχη και δυσκολίες. Θα πρέπει να υπάρχουν στιγμές χαράς, γέλια και μοίρασμα ευχάριστων συναισθημάτων. Από τα πιο δυνατά συναισθήματα είναι όταν με το πέρασμα των χρόνων συναντάς τους παιδικούς σου φίλους και σου φέρνουν στο μυαλό τις αυθόρμητες και αγνές αναμνήσεις από τα παλιά.

Οι φιλίες στα εφηβικά χρόνια βασίζονται στην συλλογή εμπειριών. Οι φίλοι πορεύονται μαζί για να μάθουν την ζωή, τον εαυτόν τους, αλλά και για να ονειρευτούν το μέλλον, να θέσουν στόχους και να ανχνεύσουν τον κόσμο…..

Φιλία είναι να έχεις εμπιστοσύνη και ανιδιοτελή αγάπη απέναντι στο φίλο σου. Να ακούς τα προβλήματα του, να χαίρεσαι με τις χαρές του και να συμπαραστέκεσαι στις δύσκολες στιγμές του.

Οι φίλοι είναι ουσιαστικά τα αδέρφια που επιλέγουμε να έχουμε. Η Φιλία δεσμός κατανόησης και εμπιστοσύνης.

Οι φίλοι φαίνονται στα δύσκολα, αλλά ο πραγματικός φίλος φαίνεται σε στιγμές χαράς και όχι λύπης! Είναι λίγο παράξενο ή περίεργο αυτό,  αλλά αν το καλοσκεφτούμε είναι εύκολο να βρεθούν άνθρωποι κοντά μας σε μια λύπη παρά σε μια χαρά. Αυτοί που χαίρονται με τη χαρά μας, είναι πολύ σημαντικοί άνθρωποι.

Οι φιλίες δεν μπορεί να είναι πολλές σε έναν άνθρωπο. Γιατί δεν μπορείς να μοιράζεσαι πράγματα με πολλούς ανθρώπους. Είναι μια σχέση που για να διαρκέσει θέλει να δίνει κανείς αλλά και να παίρνει.

Νιώθουμε αγάπη για το φίλο όταν επιζητούμε τη συντροφιά του και θέλουμε την ευτυχία του. Αγαπούμε τον άλλον και τον τιμούμε για τον χαρακτήρα του. Τον κάνουμε συντροφιά όχι γιατί επιζητούμε κάποια ωφέλεια, αλλά επειδή μοιάζουμε μεταξύ μας, έχουμε κοινές ηθικές αρχές και η ομοιότητα αυτή βρίσκεται στην ανθρώπινη αξία και στην ψυχική επαφή.

Υπάρχουν πολλόι τρόποι να εκτιμήσουμε και να διατηρήσουμε τις φιλίες μας ως το πιο πολύτιμο αγαθό… Εκτιμήστε λοιπόν τους φίλους και μην θεωρείται κανένα φίλο δεδομένο. Ας είστε υπομονετικοί και φιλεύσπλαχνοι. Και προπάντων ας μην κάνουμε κατάχρηση εμπιστοσύνης των αγαπημένων μας φίλων. 

Ερωτική αγάπη

Αναζητώντας πληροφορίες για την θέση του Έρωτα στην αρχαία  Ελλάδα βρήκαμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε στο μυθολογικό λεξικό του Γκριμάς…

Ο Έρωτας στην αρχαία Ελλάδα είχε θεοποιηθεί.

Ο έρωτας είναι ο θεός της αγάπης και οι αρχαίοι τον θεωρούσαν μία κυρίαρχη δύναμη του κόσμου.

Παρουσιάζεται σαν παιδί με φτερά που του αρέσει να φέρνει ταραχές στις καρδιές των ανθρώπων  πυρπολώντας τες  με το δαυλό του ή να τις πληγώνει με τα βέλη του.

………………………………………………………………….

Στο σημείο αυτό μελετήσαμε ένα από τα ερωτικότερα ποιήματα στη Νεοελληνική λογοτεχνία, το Μόνο γιατί μ’αγάπησες, της Μαρίας Πολυδούρη που έζησε έναν απελπισμένο έρωτα με τον ποιητή Κώστα Καρυωτάκη και όπως είπε η ίδια, η ποίησή της απευθύνεται αποκλειστικά σε Εκείνον.

…………………………………………………………..

(ακούγεται ένα μικρό απόσπασμα μελοποιημένο)

Μόνο γιατί μ' αγάπησες

Μαρία Πολυδούρη

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες 
σε περασμένα χρόνια. 
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα 
και σε βροχή, σε χιόνια, 
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες. 

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου 
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα, 
μόνο γι' αυτό είμαι σαν κρίνο ολάνοιχτο 
κι έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα, 
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου. 

Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες 
και στη ματιά σου να περνάει 
είδα τη λυγερή σκιά μου ως όνειρο 
να παίζει, να πονάει, 
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες. 

Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε 
γι' αυτό έμειν' ωραίο το πέρασμά μου. 
Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα 
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου. 
Μόνο γιατί σε σέναν άρεσε. 

Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα 
γι' αυτό η ζωή μου εδόθη. 
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη 
μένα η ζωή πληρώθη. 
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα. 

Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου 
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια. 
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου 
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια, 
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε, που βασίλεψες
κι έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες.
(Οι τρίλιες που σβήνουν, 1928)

…………………………………………………………………………

Συζητώντας με την ομάδα μας καταλήξαμε σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Ο έρωτας είναι το συναίσθημα που αναπτύσσεται ανάμεσα στα δύο φύλα.

Είναι δύναμη που διέπει ολόκληρη τη φύση και το σύμπαν και τη δημιουργία όλου του κόσμου. Μας δίνει χαρά , ελπίδα, είναι τα όνειρα, η χημεία της ανθρώπινης ζωής, είναι η έλξη ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που θέλουν να είναι συνέχεια μαζί.

Μέσα από τον έρωτα εκφράζεσαι διαφορετικά. Δείχνεις τον αληθινό σου εαυτό. Αγαπάς όλον τον κόσμο. Ο έρωτας έχει πολλές πτυχές. Είναι μία πηγή ατελείωτη. Μπορεί να είναι γλυκός, μπορεί να είναι παθιασμένος, μπορεί να είναι καταδικασμένος.

Ένας που είναι τρελά ερωτευμένος αισθάνεται δυνατός. θέλει να κατακτήσει τον κόσμο. Θέλει να κάνει πράγματα ατελείωτα. Χτίζει πάνω στον έρωτα τα όνειρά του.

Έχουμε όμως και τα ακραία χαρακτηριστικά του έρωτα. Είναι εγωιστικός και ζηλιάρης, είναι κτητικός, είναι επίμονος και εκδικητικός. Ο έρωτας θέλει και ζητάει συνέχεια επιβεβαίωση. Περνάει μέσα από το στομάχι, από τα μάτια, την καρδιά που χτυπά με τους δικούς της ρυθμούς. Μας κάνει να έχουμε παραισθήσεις.

Ακόμα ο έρωτας δεν κοιτάει ηλικία. Είναι αυτό που λέμε ο έρωτας χρόνια δεν κοιτά. Ο έρωτας πολλές φορές δεν κοιτά ούτε την εξωτερική ομορφιά του άλλου για αυτό και λέμε ότι ο έρωτας είναι τυφλός.

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο να εκφράζει τον έρωτα του. Με διάφορα γράμματα, στιχάκια, μηνύματα πάνω σε τοίχους, σε δρόμους, όπου βρεθούν και όπου σταθούν δείχνουν με κάθε τρόπο το στίγμα του έρωτα. Στην παραλία με διάφορα σκαλίσματα στη άμμο, όπως καρδούλες, σχέδια που μας δίνουν να καταλάβουμε ότι από εκεί έχει περάσει κάποιος πολύ ερωτευμένος που πετάει στα σύννεφα. Επίσης μας κάνει να γράφουμε ποιήματα για τον άλλον.

………………………………………………………………………

Στη συνέχεια μία καινούργια πρόκληση ήρθε από τον Οδυσσέα Ελύτη. Το 1971 έγραψε το ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ ένα από τα πιο ερωτικά ποιήματα που γράφτηκαν σε μια αντιερωτική εποχή.

Απόσπασμα ΙΙΙ από το Μονόγραμμα του Ελύτη.

ΙΙΙ. 
Έτσι μιλώ γιά σένα καί γιά μένα
Επειδή σ’αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω 
Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος 
Από παντού,γιά τό μικρό τό πόδι σού μές στ’αχανή σεντόνια 
Νά μαδάω γιασεμιά --κι έχω τή δύναμη 
Αποκοιμισμένη,νά φυσώ νά σέ πηγαίνω 
Μές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές 
Υπνωτισμένα δέντρα μέ αράχνες πού ασημίζουμε 

Ακουστά σ’έχουν τά κύματα 
Πώς χαιδεύεις,πώς φιλάς 
Πώς λές ψιθυριστά τό "τί" καί τό "έ" 
Τριγύρω στό λαιμό στόν όρμο 
Πάντα εμείς τό φώς κι η σκιά 

Πάντα εσύ τ’αστεράκι καί πάντα εγώ τό σκοτεινό πλεούμενο 
Πάντα εσύ τό λιμάνι κι εγώ τό φανάρι τό δεξιά 
Τό βρεγμένο μουράγιο καί η λάμψη επάνω στά κουπιά 
Ψηλά στό σπίτι μέ τίς κληματίδες 
Τά δετά τριαντάφυλλα,καί τό νερό πού κρυώνει 
Πάντα εσύ τό πέτρινο άγαλμα καί πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει 
Τό γερτό παντζούρι εσύ,ο αέρας πού τό ανοίγει εγώ 
Επειδή σ’αγαπώ καί σ’αγαπώ 
Πάντα εσύ τό νόμισμα καί εγώ η λατρεία πού τό εξαργυρώνει: 

Τόσο η νύχτα,τόσο η βοή στόν άνεμο 
Τόσο η στάλα στόν αέρα,τόσο η σιγαλιά 
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική 
Καμάρα τ’ουρανού με τ’άστρα 
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή 

Πού πιά δέν έχω τίποτε άλλο 
Μές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμα 
Νά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μου 
Νά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποι 
Επειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένο 
Δέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς 
Είναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου 
Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.

…………………………………………………………………………..

Η αγάπη για την οποία μας μιλάει ο ποιητής είναι μια ατέλειωτη και παθιασμένη αγάπη. Μας παρουσιάζει την Πανσέληνο σαν να είναι η καρδιά, η ψυχή ενός ανθρώπου τρελά ερωτευμένου.  Όπως το στοιχείο αυτό της φύσης που λέγεται πανσέληνος δεν το έχουμε πάντα όλο το μήνα, παρά μόνο μία μέρα, μία φορά στο κύκλο της σελήνης.

Με αυτόν τον τρόπο θέλει να μας δείξει ο ποιητής ότι δεν μπορούμε να εξωτερικεύσουμε τα εσώψυχά μας πάντα και παντού. Γιατί ο έρωτας είναι ουσιαστικά μία εξομολόγηση. Δεν γίνεται κάθε μέρα να εξομολογείται κάποιος, έτσι για τον απλό λόγο, χάνεται η ουσία, το νόημά του. Και ο λόγος που ο συγγραφέας στο στίχο αυτό που μας παρουσιάζει το φεγγάρι, είναι καθαρά και μόνο ένα ερωτικό στοιχείο της φύσης. Τη γη με την πανσέληνο, σαν τον άνδρα με τη γυναίκα, όπως έχουμε και μία εικόνα αυτών των δύο εραστών. Ένα τεράστιο κρεβάτι που εκεί γεννιέται ο μεγάλος έρωτάς τους. Τα λουλούδια που μαδάει είναι το πέρασμα σε ένα μυθικό ή παραμυθένιο κόσμο. Παρομοιάζοντάς το με φεγγαρένια  κρυφά περάσματα και θαλάσσιες κρυφές στοές. Είσαι το κύμα που χαϊδεύεις τη θάλασσα και ταυτόχρονα η θάλασσα που αγκαλιάζει την παραλία, το βράχο και ξαναγυρίζει ξανά πίσω. Έτσι απλά χαϊδεύεις και φιλάς. Την έχει βαθειά στο μυαλό του και στη ψυχή του, ψηλά στην αγάπη και στη ζωή του. Μας παρουσιάζει σαν ένα λαμπερό αστέρι, σαν ένα απέραντο λιμάνι με πολλά φώτα και αυτός σε μια άκρη του λιμανιού να είναι μόνος, όπως ο φάρος και να προσμένει πότε θα έρθει αυτή η αγαπημένη του φιγούρα. Όπως ένα ερημωμένο σπίτι που περιμένει τον άνθρωπο να μπει μέσα και να του δώσει το φως της ζωής, την ακτίνα του ήλιου, που θα μπει μόλις ανοίξει την γρίλια του παραθύρου. Όπως τα τριαντάφυλλα που ανθίζουν την άνοιξη και  δίνουν ζωή και ομορφιά στη φύση, έτσι μεγαλώνει ο έρωτάς του, η αγάπη για αυτή τη γυναίκα, μια γυναίκα που δεν μπορεί να έρθει κοντά.

Προσπαθεί με κάθε τρόπο  να της δείξει την αγάπη του, μία αγάπη αληθινή, μια αγάπη με ολοκληρωμένο νόημα της λέξης <<σ’ αγαπώ και σ’ αγαπώ >> που βγαίνει από τα βάθη της καρδιάς του.

Η απέραντη μοναξιά που βρίσκεται σε ένα χώρο κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους, φωνάζοντας εκείνη και μόνο και η απάντηση που παίρνει είναι η ίδια του η φωνή. Όπως ο αντίλαλος, η ηχώ που όταν βρίσκεται σε μια χαράδρα φωνάζοντας σ’ αγαπώ και περιμένει να ακούσει από την άλλη πλευρά τη φωνή του. Έτσι κι εδώ σ’ αυτό το δωμάτιο ακούει μόνο τη δική του φωνή.

Είναι μια απόγνωση σε ότι έχει κάνει, δεν έχει πάρει ακόμα καμία απάντηση, δεν έχει ούτε ανταπόκριση αυτής της αγάπης. Παρά μόνο μερικούς αγριεμένους ανθρώπους τριγύρω του και αυτό γιατί η ζήλια, ο φθόνος είναι κάτι που δεν τους αφήνει να δουν την πραγματικότητα αυτού του ανθρώπου. Είναι ένα άλλου πνεύματος άνθρωπος και άλλου επιπέδου  η αγάπη και ο έρωτας αυτός. Αλλά αυτή την εποχή που ζούσε δεν ήταν ηεποχή για έρωτες και αγάπες. Γιατί ζούσε σε ένα καθεστώς καταπίεσης της δικτατορίας που προείχαν άλλες προτεραιότητες όπως το Έθνος, η Δημοκρατία και πολλά άλλα. Πρέπει να ασχολείται κανείς με αυτά που προέχουν, με το Χρέος.

Σε άλλο σημείο λέει…

Στόν Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί
Απαράλλαχτο εσύ κι ένα σπίτι στή θάλασσα

Μέ κρεβάτι μεγάλο καί πόρτα μικρή
Έχω ρίξει μές στ’άπατα μιάν ηχώ
Νά κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ

Νά σέ βλέπω μισή να περνάς στό νερό
και μισή να σε κλαίω μές στόν Παράδεισο.

……………………………………………………………………….

Εγώ όμως λέει ο ποιητής, βρήκα το χρόνο να σε σκέφτομαι πάνω σ’ αυτήν την εμπόλεμη κατάσταση της χούντας, πασέρνοντας λίγη ζωντάνια, παρομοιάζοντας σε ένα νησί στη μέση της θάλασσα, μαζί σε ένα χώρο μεγάλο αλλά μόνο για μας τους δυο με μια πόρτα τόσο μικρή φτιαγμένη για μας και μόνο, να χωράμε μόνο εμείς οι δυο.

Δυστυχώς όμως βλέποντάς σε τη μισή μέρα στο νερό να περνάς από μπροστά μου και να κλαίω χωρίς να μπορώ να σε αγγίξω, χωρίς να μπορώ να σε έχω στο πλευρό μου, παρά μόνο στη φαντασία μου και αυτό γιατί μία τεράστια απόσταση μας χωρίζει.

Μια απόσταση τέτοια, όπως είναι το εξωτερικό, το Παρίσι δηλαδή που ζούσε αυτοεξόριστος λόγω δικτατορίας, μακριά από την Ελλάδα, τον μεγάλο του έρωτα και τον ήλιο της που τόσο ύμνησε σε όλα τα ποιήματά του.

Η κοινωνική δικτύωση στις μέρες μας

Ανάλογα με τη χρήση που κάνει ο καθένας έχει τα θετικά και τα αρνητικά της. Κάποια από τα θετικά που μας προσφέρει είναι η γρήγορη και φθηνή επικοινωνία. Με ένα κλικ μπορεί κανείς να εκμηδενίσει αποστάσεις που παλιότερα θα χρειαζόταν χρόνο για ένα επικοινωνήσουμε με κάποια πρόσωπα. Ένα δεύτερο εξίσου σημαντικό είναι οι καινούριες γνωριμίες με διάφορους συνανθρώπους μας που πολλές φορές μπορούν να εξελιχθούν σε πολύ καλές φιλίες ή ακόμα και σε ένα κοινό βίο, με απώτερο σκοπό την οικογένεια. Τέλος μας βοηθάει σε μία καλύτερη ενημέρωση μέσω των διαφόρων blogs που τις περισσότερες φορές δεν εξυπηρετούν κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα. Επίσης σε κάποιους ανθρώπους που έχουν επιλέξει ένα πιο μοναχικό τρόπο ζωής τους προσφέρει τεράστια ψυχαγωγία μέσω κάποιων ομαδικών παιχνιδιών, ανταλλαγή απόψεων και ενημέρωση για τον κινηματογράφο και διάφορα πολιτιστικά δρώμενα.

Η αγάπη στο διαδίκτυο

ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΡΗΝΗ ΜΑΓΚΑΝΑΡΗ (χρήστης facebook)

Αυτές οι σελίδες ...  Αυτός  ο τοίχος που καλύπτει  τα  πρόσωπα και αφήνει ελεύθερα  συναισθήματα και σκέψεις…   Εκτεθειμένες  οι ψυχές  με ορθάνοιχτες τις πόρτες τους … Μπαίνεις ανενόχλητα   στις στοές τους, και ακολουθείς  τους δρόμους τους  σε άγνωστους κόσμους ,  γεμάτους   με νότες που εκφράζουν  ευαισθησίες στιγμής ή και στάσεις ζωής, γνώσεις,  σκέψεις, πολιτικές  απόψεις, διαφωνίες, φωτογραφίες ρετουσαρισμένες ή ανεπιτήδευτες, αγκαλιές λεκτικές γεμάτες φιλιά, χαμόγελα πλατειά και γέλια δυνατά …. Αφουγκράζεσαι… και βυθίζεσαι σε μετέωρη  προσμονή για   κάποιο like – δείγμα φιλίας ή  εκτίμησης… Χάνεσαι σε ωκεανούς,   γεμάτους  λέξεις που κλυδωνίζονται στα νερά τους , με  ναυαγισμένα  ‘’θέλω’’ …

Τον αγαπώ αυτόν τον τοίχο με τις φιγούρες από χρωματιστά  όνειρα , τις πολύτιμες γνώσεις για  πολιτική και λογοτεχνία , για αριθμούς και  χαρακτήρες, τις ευγενικές ψυχές με τις φιλικές  καλημέρες… τα  άπειρα posts με τα αντίστοιχα  likes , τους σύντομους  έρωτες που  σβήνουν εύκολα   απλά με ένα delete…χωρίς πόνο παρά με τα βρεγμένα από δάκρυα τραγούδια  που  έρχονται μαζί με τις μικρές ώρες …Κάπως έτσι μένουν μόνο οι  ευχές για καληνύχτες…Αλήθεια πουθενά αλλού δεν πρέπει να ακούγονται  μαζεμένες τόσες πολλές ευχές για όμορφες  και γλυκές νύχτες…τόσο ζεστές! Πανέξυπνος  ο Mark Zuckerberg !!! Με  αντιπαροχή  την ιδέα του  θησαύρισε αυτός, και ο κόσμος αυτού του πλανήτη έβαλε γέφυρα στη μοναξιά του, αυτή τη μοναξιά που άθελά του δημιούργησε τρέχοντας να προλάβει τα άλλα τα ‘’θέλω’’ του , τα υλικά.

 Αυτές λοιπόν οι άψυχες σελίδες έχουν παλμό… μοιάζουν  με γειτονιές …εκείνες τις  χαμένες ζεστές  γειτονιές  που έχουμε καταγράψει  οι μεγαλύτεροι  στη μνήμη μας. Με τις καλημέρες από πόρτα σε πόρτα – σελίδα τη σελίδα, ευχές για καλό απόγευμα, καλή συνέχεια, ακόμα και καλές βουτιές!  Α! κάπου – κάπου σκάει και κάποιο τραγούδι! Τι κάπου – κάπου δηλαδή… Πολλά τραγούδια , θαρρείς και το όνειρο όλων μας ήταν να γίνουμε  dj…Να ‘ναι αυτό;  Ή μήπως οι κάτοικοι αυτού του ηλεκτρονικού κόσμου  έχουν  την ανάγκη εκτός από γνώσεις να έχουν και φωνή με αισθήματα; Η μουσική φέρνει κοντά ψυχές, δένει ολόκληρα έθνη, εξημερώνει  ήθη και έθιμα  έτσι μαθαίναμε … Άλλωστε πολλοί μιλάνε μέσα απ’ τα τραγούδια κιόλας…λένε τον πόνο τους  στέλνοντας sos συντροφιάς σε άλλους πονεμένους , ή διεκδικούν την χαμένη τους αγάπη με την ελπίδα ότι η ίδια η χαμένη αγάπη θα το δει και θα συγκινηθεί …Μ’ ένα τραγούδι  οι περισσότεροι κυνηγάμε  την ανάγκη συναισθηματικής αποφόρτισης…ή με ένα ποίημα… Αρκετοί ντύνουν συναισθήματα κι απογοητεύσεις, όνειρα και προσδοκίες με την μάσκα της ποίησης …Κάπως έτσι μοιραζόμαστε τον καϋμό  μας, τον κάνουμε ελαφρύτερο για να αντέχουμε να τον σηκώνουμε, ή τον καταγράφουμε στις σελίδες  μας  για να τον θυμόμαστε , μη έχοντας πια εκείνο το  παμπάλαιο ημερολόγιο της γιαγιάς μας…και που ξέρεις;  Καμιά φορά έχεις και την ελπίδα κάποιας  ομαδικής έκδοσης….

Υπάρχουν κι άλλοι….κι άλλοι πολλοί… Χαίρομαι που ανήκω σ’αυτούς….εθισμένους ή μη….!!!

Όμορφες  τελικά αυτές οι σελίδες… με ψυχή !!   Ευαίσθητος ο γυάλινος τοίχος …με παλμό!! Αγαπημένο αυτό το πληκτρολόγιο  με μόνο λάθος του ίσως  τα αγγλικά γράμματα που μας δίνουν την δυνατότητα των greeklish μαζί με  την δόση οξυγόνου για επικοινωνία!!! Ελπιδοφόρο το δέσιμο  που νοιώθουμε όλοι  μήπως  και

καταφέρουμε με την δύναμή μας να αντιδράσουμε σε ότι πληγώνει την πατρίδα μας , και αδικεί τους Έλληνες!!

Σας ευχαριστώ που μου ανοίξατε  την  πόρτα σας!!!

……………………………………………………………………………

Μετά από συζήτηση και προβληματισμό, οι ομάδες μας συνεδρίασαν και καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα:

   Σχέσεις και αγάπες μπορούν να ξεκινήσουν και από το internet. Αρκεί τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε τέτοιες καταστάσεις να συναντιούνται κι εκτός οθόνης.

    Το να μιλάς για αγάπες και λουλούδια χωρίς να έχεις βρεθεί ποτέ με τον άλλον, χωρίς καν να τον κοιτάξεις στα μάτια και το κυριότερο χωρίς να τον έχεις αγγίξει… ε αυτό δε θεωρείται σχέση αλλά αρρωστημένη φαντασία.

    Είναι ένα νέο ήθος των καιρών μας, πάντως είναι κι αυτός ένας τρόπος γνωριμιών και σχέσεων.

Είναι ότι το φαινόμενο αυτό οφείλεται καθαρά στην μοναξιά που υπάρχει γύρω μας, συναισθηματική και ψυχική.

   Πως μπορείς να αγαπήσεις κάποιον που δεν έχεις δει ποτέ σου; Για όσους το ζουν να έχει σημασία μόνο η συναισθηματική πλευρά του άλλου και τίποτα περισσότερο. Πιστεύω.

Δεν θα μπορούσαμε αν αγαπήσουμε κάποιον εντελώς άγνωστο μέσω internet. Όμως έχουμε μάθει στη ζωή ποτέ να μην λέμε ποτέ. Η αγάπη είναι μια πολύ δυνατή λέξη. Επέρχεται μόνο μετά από πολύ καιρό , όταν δύο άνθρωποι είναι μαζί.

    Το internet  αποτελεί ένα εργαλείο γνωριμιών, φλερτ και ίσως έρωτα αλλά δεν είναι το μέσω με το οποίο μπορεί να μεγαλώσει το συναίσθημα της αγάπης.

Από το internet μπορείς να ενθουσιαστείς με κάποιον ίσως και να ερωτευτείς αλλά χωρίς την πολύχρονη προσωπική και πραγματική επαφή με έναν άνθρωπο δεν μπορείς να επιτύχεις την αγάπη και χημεία.

    Μην ξεχνάμε ότι η ανωνυμία βοηθάει και να εκφραστούμε πιο εύκολα. Μπορεί  να βρεθούν πολλοί κομπλεξικοί, άλλοι λογικοί, άλλοι πιο τρελοί γι’ αυτό ο γραπτός λόγος έχει τους κινδύνους του. Δεν είμαστε κατά των επαφών στο διαδίκτυο αλλά για να  είναι απόλυτα πετυχημένο πρέπει να γίνει με φυσικό τρόπο.

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΑΣ

Από την εργασία και τα κείμενα που μελετήσαμε και αναλύσαμε εμπνευστήκαμε και δημιουργήσαμε τα παρακάτω ποιήματα.

Ποιήματα

Έρωτας

Πριν σε γνωρίσω ήμουν ουρανός χωρίς φεγγάρι,

σαν θάλασσα χωρίς καράβι.

Μόνος στη θαλασσοταραχή,

αγάπη μου, μου έλειπες εσύ.

Ήρθες σαν τριαντάφυλλο κι άνθισε η καρδιά μου.

Εσένα έβλεπα μονάχα στα όνειρα μου.

Ήσουν το φως μες στο σκοτάδι,

το πιο γλυκό μου χάδι.

                                                                                    Οι ποιητές

                                                                                    Δημήτρης Κατρής

                                                                           Δημήτρης Φραγκίσκος

                                                                              Σωτήριος Μπέκος

Θάλασσα

Ζητάτε της, ζητάτε της να έρθει

για τα χείλη της έχω τρελαθεί.

Μέθυσα για τα φιλιά της

γιατί έχω τρελαθεί.

Μέσα στο ακρογιάλι μάζευα

τα βότσαλά σου ένα ένα

και μέσα στην άμμο γράφω

το όνομά σου.

Ηλιοβασίλεμα

Ο έρωτας είναι το ηλιοβασίλεμα

στη ψυχή του ανθρώπου.

είναι αυτά που χαρίζει

η φύση μάνα στη γη.

Όπως το ηλιοβασίλεμα

που σου αναζωπυρώνει τη ψυχή.

Όταν βρίσκεσαι σε μία άκρη στη θάλασσα

και σου θυμίζει το συναίσθημα της αγάπης σου.

Μια αγάπη που όλοι έχουμε μέσα μας

αλλά δεν την μαρτυράμε.

Παρά μόνο όταν είμαστε μόνοι

σε μία άκρη της γης.

Σε ένα μέρος που μας εκφράζει

όπως είναι η άκρη μιας παραλίας στο σούρουπο

και με το ηλιοβασίλεμα να δύει.

Τότε μόνο μπορούμε να εκφραστούμε ελεύθερα και μόνο.

Γράφοντας στίχους,

ζωγραφίζοντας καρδούλες και φεγγάρια,

σχηματίζοντας σχέδια και τα αρχικά μας γράμματα.

Και ανοιγοκλείνοντας τα χείλη άθελά μας,

ψιθυρίζοντας κάποιους στίχους.

Συναίσθημα

Αγάπη μου, αγάπη μου

για σένα μόνο ζω,

όπου κι αν βρίσκομαι όπου κι αν σταθώ

εσένα θέλω να σκεφτώ

τα χείλη σου να ονειρευτώ

χωρίς αυτά δε μπορώ.

Μέθυσα με τα φιλιά σου

και μου λείπει η αγκαλιά σου.

Μες στο ακρογιάλι μαζεύω τα βότσαλά σου

και γράφω το όνομά σου.

Καρδούλα μου, καρδούλα μου

εσύ και μόνο είσαι.

Για σένα ζω και μόνο.

Με το όνομά σου

κοιμάμαι και ξυπνώ.

Αγάπη μου, αγάπη μου

για σένα μόνο ζω, και αναπνέω και τραγουδώ.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Στα πλάισια της ερευνητικής μας εργασίας και οι δύο ομάδες βρεθήκαμε στην θέση του δημοσιογράφου και πήραμε συνεντεύξεις από διαφορετικού φύλου πρόσωπα, διαφορετική ηλικία και επάγγελμα. Οι ερωτήσεις μας ήταν οι εξής:

_ Έχεις ποτέ νιώσει τον μεγάλο έρωτα;

_Σε ποια ηλικία; 

_Έμεινε ανεκπλήρωτος;

_Τι σε έκανε να ερωτευθείς τον άνθρωπο αυτόν;

_ Πότε αγάπησες αληθινά για πρώτη φορά;

_Ποιο είναι το πιο αγαπημένο σου πρόσωπο;

_ Με ποιον τρόπο εκδηλώνεις την αγάπη σου;

_Τι θεωρείς πιο σημαντικό; Να αγαπάς ή να αγαπιέσαι;

_ Μπορείς με τέσσερις λέξεις να περιγράψεις την αγάπη;

_ Αν σε πρόδιδε ένα πρόσωπο αγαπημένο θα μπορούσες να το συγχωρήσεις;

_Θυμάσαι μια παροιμία ή ένα στιχάκι για την αγάπη;

Σύμφωνα με τις απαντήσεις των συνεντευξιαζομένων, συμπεράναμε ότι η αγάπη εκδηλώνεται με πράξεις και κατανόηση, και ότι στις περισσότερες περιπτώσεις που αγαπούμε μπορούμε πιο εύκολα να συγχωρήσουμε.

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ

Επίσης μια διαδικασία της εργασίας μας ήταν να ακούσουμε τραγούδια αγάπης στο εργαστήριο και επιλέξαμε ένα που κατά την γνώμη μας περικλείει με λίγους στίχους όλο το νόημα και την χαρά της αγάπης…γιατί μην ξεχνάμε η αγάπη δίνει χαρά όχι μόνο σε αυτόν που παίρνει αλλά και σε αυτόν που δίνει…

ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ Σ’ΑΓΑΠΩ

ΜΟΥΣΙΚΗ ΛΑΚΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΛΠΙΔΑ  

……………………………………………………………………………

ΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ ΜΑΣ

1.     Το δένδρο της αγάπης

2.     Η τρικυμία του έρωτα

……………………………………………………………………………..

Ολοκληρώνοντας την εργασία μας θα σας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το Λέο Μποσκάλια και από το βιβλίο του Να ζεις να αγαπάς και να μαθαίνεις.

…………………………………………………………………………..

<<....Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην έχει ανταπόκριση η αγάπη σου. Δεν είναι κακό αυτό. Αγαπάς για να αγαπάς και όχι για να πάρεις ανταπόδοση- αυτό δεν είναι αγάπη. Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις να πονέσεις. Και όταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις να αποτύχεις. Κι όμως πρέπει να ρισκάρεις γιατί η μεγαλύτερη ατυχία στην ζωή σου είναι να μην ρισκάρεις ποτέ!>>  - Λέο Μπουσκάλια... 

Διαθεματική εργασία στα Αρχαία Α΄Λυκείου 

Α ΛΥΚΕΙΟY - ΞΕΝΟΦΩΝ from annaannoula